Şehrimize ve sevdamıza sahip çıkıyoruz...

22 Mayıs 2012 Salı

Sadece Kendi Şehrinin Takımını Destekle

-Baba, ben düşünüm de artık bir x takımını da mı tutsam!
-Nasıl yani?
-Baba, ben diyorum ki yani hem o x takımını hem Denizlispor'u tutayım olmaz mı?
-Oğlum olur mu 2 takım. İnsan 2 takımı aynı anda tutamaz o yüzden hem başka bir takımı hem Denizlispor'u tutamazsın.
-Ama baba, bizim sınıfta Soykan var hem x takımını tutuyor hem Denizlispor'u.
-Oğlum, Soykan'ı kandırmışlar. O Denizlispor'u tutuyordur, x takımını da sürekli televizyonlar gösterdiği için tuttuğunu sanıyordur… Hem biz hangi şehirde yaşıyoruz?
-Denizli tabii ki baba… Denizli… De-niz-li (yavaşçana heceliyor aynı anda düşünüyor…)
-O zaman Denizlispor kimi temsil ediyor babacım?
-Bizi baba.
-x takımı kimi temsil ediyor? Bizi ediyor mu babacım?
-Hayır!
-O halde?
(Uzun bir sessizlikten sonra oğlum yanıma gelip sesleniyor)
-Babacım düşündüm de ben sadece Denizlispor'u tutacağım bir insan 2 takımı tutamaz o yüzden ben sadece Denizlisporluyum…

[Bir abimizin oğluyla olan diyalogu uyarlanarak çevrilmiştir]


Şu yazıya nasıl başlasam bilemedim.Yazının başlığı belliydi,kime hitaben yazılacağı da.Ama girişi bulamıyordum.Tıpkı onların onlarca yıldır kimliklerini bulamadıkları gibi.Halbuki cebindeki nüfus cüzdanı kadar yakınken,onun şehir hanesi kadar da uzakken.Böyle bir yalnızlık onların ki...Kimden mi bahsediyorum.

Memleketine ihanet edenlerden.Doğduğu-büyüdüğü şehrin en büyük değeri olan Denizlispor'a sırt çevirenlerden.Kupaları için başarıları için belki milyonlarca taraftarı için ruhlarını satanlardan.Kendilerini güce peşkeş çekenlerden.

Bakın şu yukarıdaki diyalog 7 yaşındaki bir çocuğun sözleri.Ve siz istanbul sevdalıları,siz memleketinin takımını küçümseyip ruhunu paraya-başarıya-güce satanlar...Sizin şu çocuk kadar mantığınız yok mu?7 yaşında bir çocuk kadar bile mi farkında değilsiniz.Bu kadar mı kör etti sizi o kupalar ışıltısı.

Bugün yaşadığınız şehre bir kere daha bakın.Büyüdüğünüz sokaklardan geçin.O akşama kadar top oynadığınız,ilk arkadaşlıklarınızı-ilk kardeşliklerinizi yaşadığınız o sokaklara bakın.Kız arkadaşınızın elinden tuttuğunuz ilk yeri hatırlayın ve oraya gidin.Tüm bu değerler;sizi siz yapan değerler değil mi?Siz bu şehirle var olmadınız mı?Bu şehrin suyuyla ekmeğiyle hayatınızı sürdürmediniz mi?Sizi bugünlere kadar taşıyıp koskoca birer delikanlı yapmadı mı bu şehir?

Fakat siz nasıl tüm bu değerlere sırt çevirdiniz?Nasıl oldu da bu kadar doğduğunuz büyüdüğünüz yeri unuttunuz.Siz nasıl bu kadar İstanbul'un kölesi oldunuz?İstanbul ki sizle hiçbir bağı olmayan,sizi zerre kadar temsil etmeyen,seninle uzaktan yakından alakası olmayan bir şehir.Merak etmeyin İstanbulluların da umrunda değilsiniz.Çünkü onların gözünde sizler sadece birer piyon,birer forma alıcısı müşteri,dekoder sattıkları bir enayisiniz.

"Fakat abi Denizlispor alt ligde görmüyor musun durumunu?" diyorsunuz içinizden.Bir daha düşün bugün.Sen ve senin gibi binlercesi tüm parasını,gücünü,varlığını,herşeyini İstanbuldakilere gönderdikçe çok da normal değil mi?
"Ama az kişiyiz abi" diyorsun fakat sen Lig tv köşelerinden hayatında 1 kere bile canlı izleyemediğin,1 tane bile antremanına gidemediğin bir takım uğruna kahvelere-barlara tüm paranı bırakırken bu şehrin takımı senden bilet parası olarak sadece 1 yazıyla bir tl istedi.Onu bile çok gördün.Gelmedin maçlara.Kaderine terk ettin.
İyi mi böyle kardeşim?Halbuki senin ataların,efeler böyle yapmamıştı.Terk etmemişti sevdasını-şehrini onca düşmanın silahının gölgesine rağmen.Savundular şehrimizi-değerlerimizi-türkülerimizi.Sahip çıktılar ki bugün düğünlerimizde Harmandalı'nı oynayabiliyoruz.
Fakat sen böyle yapmaya devam ettikçe bizim torunlarımıza ne kalacak bir düşün bakalım? Bu yazıyı okudun ve ben yokum artık.Bu gece yastığa koyduğunda başını kendinle başbaşa kalacaksın.

Bu kadar zor olmamalı be kardeşim.Çıkar o formayı üzerinden,at bir çöp tenekesine.Çünkü sana yakışmıyor o renkler inan bana.Bu yeşil-siyah kentte bir palyaçodan farksız gösteriyor seni.Emin ol...

Bu kadar zor olmamalı yaptığın yanlıştan dönmek.Daha önce de yaptın bir sürü hata ve büyüklerin nasıl affettiyse seni bu şehir de seni affedecektir kardeşim.
Bu kadar zor olmamalı SADECE DENİZLİSPORLUYUM diyebilmek.
Bu kadar zor olmamalı şehrimize,kızlarımıza,tozumuza ve HOROZUMUZA sahip çıkabilmek...